| Paulinka |
| Szczeniaczek |
|
| |
| Dołączył: 13 Paź 2006 |
| Posty: 46 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Skąd: okolice wawy |
|
|
 |
|
 |
|
| Goldenka napisał: | | jest taka rasa, ale to nie amstaff. NAzwa prawidłowa. |
To TA SAMA rasa. Dobrze znam tę rasę, więc te dwie nazwy oznaczają jedną rase. Jest uznana przez FCI.
Rasa pochodzi z USA. 10 czerwca 1936 r. American Kennel Club uznał rasę staffordshire terrier, zezwolił na otwarcie ksiąg rodowodowych i ogłosił standard. 1 stycznia 1972 r. nazwa staffordshire terrier została zamieniona na american staffordshire terrier w celu odróżnienia amstaffów od angielskich staffordshire bull terierów. W 1936 r. staffordshire został uznany również przez FCI. Na kontynent europejski amstaffy trafiły dość późno. Na pierwszy niemiecki miot trzeba było czekać aż do 1972 r.
Standard rasy:
Klasyfikacja FCI:
Grupa 3 (teriery)
Sekcja 3 (teriery typu bull)
Wygląd ogólny:
Pies powinien robić wrażenie psa o dużej sile w stosunku do swojego ciężaru i wzrostu. Pies mocny, umięśniony, a zarazem zwinny i elegancki w ruchach, czujny na sygnały otoczenia. Powinien być zwarty, o niezbyt długich kończynach, nie podkasany oraz bardzo odważny.
Głowa:
Średniej długości, dobrze wysklepiona.
Czaszka szeroka. Wyraźnie widoczne mięśnie policzkowe.
Stop wyraźnie zaznaczony.
Uszy osadzone wysoko - mogą być cięte lub nie. Preferowane uszy nie cięte, które powinny być krótkie, lekko załamane (w płatek róży), lub wysoko załamane do przodu. Uszy wyraźnie obwisłe stanowią wadę.
Kufa średniej długości, w części górnej zaokrąglona, o linii wyraźnie opadającej pod oczami.
Szczęki silnie zarysowane. Szczęka dolna (żuchwa) powinna byc mocna, zdolna do silnego chwytu.
Oczy ciemne, okrągłe, głęboko osadzone, szeroko rozstawione. Wągrzyca na powiekach jest niedopuszczalna.
Wargi równe i zwarte, bez odcinków obwisłych.
Uzębienie: górne siekacze dotykają zewnętrznej powierzchni siekaczy dolnych.
Trufla nosa zdecydowanie czarna.
Szyja: ciężka, nieco wygięta, zwężająca się od łopatek ku nasadzie głowy. Średniej długości , brak podgardla.
Tułów:
Ramiona silne i umięśnione, szerokie, ukośnie osadzone łopatki.
Grzbiet jest krótki, nieznacznie opadający od kłębu ku zadowi.
Zad krótki, łagodnie opadający do nasady ogona.
Lędźwie ledwo wysklepione.
Żebra dobrze wysklepione, szerokie i płaskie, dobrze związane między sobą.
Ogon stosunkowo krótki w proporcji do rozmiarów psa, nisko osadzony, wyraźnie zwężający się ku końcowi. Nie zawinięty, nigdy nie cięty, nie powiniem byc noszony powyżej linii grzbietu.
Kończyny:
Kończyny przednie proste, o silnym, zaokrąglonym kośćcu, rozstawione, aby umożliwić rozwój szerokiej i głębokiej klatki piersiowej. Zwarte, pionowe śródręcze. Brak najmniejszego wygięcia ku przodowi.
Kończyny tylne dobrze umięśnione, o wydłużonych, stopniowo zwężających się podudziach, nie wykrzywione ani do środka, ani na zewnątrz.
Łapy średniej wielkości, zwarte i dobrze wysklepione.
Ruch elastyczny, bez kołysania, nie toczący się. W kłusie ruch symetryczny (nie skośny).
Szata:
Sierść krótka, przylegająca, twarda w dotyku i lśniąca.
Maść - dopuszczalne wszelkie typy umaszczenia, jednolite, kolorowe i łaciate. Umaszczenie jednolicie białe, z ponad 80% przewagą bieli, czarne podpalane brązem i wątrobiane nie powinny znajdować zbytniego uznania.
Ciężar i wzrost:
Ciężar powinien być proporcjonalny do wzrostu. Najwłaściwsza wysokość w kłębie: pies 46-48 cm, suka 43-46 cm.
Wady:
Wszelkie odchylenia od cech charakterystycznych, opisanych we wzorcu stanowią wadę, która musi być oceniana w zależności od stopnia jej występowania.
Uwaga - samce powinny mieć oba jądra normalnie wykształcone w mosznie.
Fotka:
[link widoczny dla zalogowanych]
Powyższa suka, jak i zdjęcia nie są moją własnością. Zostały przezemnie tylko przerobione. Suka to Beauty in Red z Samotni Christa wł. Aguś.  |
|
czy ona napewno istnieje czy podałas prawidłowa nazwę??